my first love

Meet Tamahome.
A character from Fushigi Yuugi (Mysterious Game)
One of the Celestial warriors of Suzaku.
The seishi symbol that appears in his forehead means ogre or ghost.

Many funny moments whenever he was with Tasuki (my 2nd love! ha-ha).

I fell in love with him for how he takes care of Miaka and acts foolish and funny at the same time.

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Bangkang Papel sa Dagat na Apoy

Since my dad had a stroke its a non-stop FPJ DVD galore in our home... One of our neighbor lend us a DVD with 10-in-1 CD. One of which that caught my attention is the title "Bangkang Papel sa Dagat na Apoy". Dont worry I am not gonna story-tell here.... well not much hohoho!!! Sobrang nakakainis yung mga nurses and hospitals, nabaril ng 2 beses si erap(si erap talaga bida eh) the first hospital refuses them kasi wala daw sila Emergency... granting... I think that is only a clinic. They went to the next hospital, one of his friend asks the guard "boss bka pwedeng makahiram ng wheel chair kasi yung kasama ko nabaril(he really is polite let me tell you)" then the guard sees the hospital aid he asks "Manong (i forgot the name) wheel chair daw" Manong replied whilst walking away to the hospital "Wala na eh bitbitin nyo na lang". So what choice do they have, Erap walks with them at talagang hinang hina na sya. Next scene, they seated into this b
Magbasa nang higit pa

Heto na naman

Imahe
    Heto  na naman ako...     Matatapos na naman ang taon na walang nangyari. Isang gabi, tinignan ko kung anong oras na ba... 9:30 ng gabi na pala... Napakabilis ng oras, parang wala pa akong nagagawa nung araw na iyon heto at gabi na. Nalungkot na naman ako.      Dumaan pa ang ilan pang mga araw... Natapos na ang Pasko... Ilang araw na lamang at Bagong Taon na. Heto at walang ganap pa rin sa buhay ko. Matagal na akong sumuko sa paghihintay, pero kung bakit ba naman sa tuwing malapit na ang bagong taon eh nag-sesenti ako.... Ayoko ng umasa. Gusto kong mawala na sa akin ang ganitong pakiramdaman. Gusto ko nang maging malaya. Malayang mag-isa at wala ng inaasahan.     Paano ba?     Hanggang kailan ba?     Heto na naman ako...     Malungkot.     
Magbasa nang higit pa

Paminsang minsanang alaala

Naghahanap ako ng marker.... ang ganda kasi nung quote for todays daily bread. Pagbukas ko ng drawer may lalagyan ng alahas sa tabi. Di ko maalala laman nito kaya binuksan ko... lumang kwintas na di naman tunay... isang plastic na may pendant sa loob at papel na tiniklop ng maliit. Isa syang piraso ng stick note, maliit lang... isa itong note sa iniwan mo sken para pag uwi ko makita ko sa tapat ng tv natin. Naisip na naman kita... mga alaalang nagmamahalan pa tayo. Bakit ganon? Sa tuwing maaalala kita yung magagandang alaala na unang kong makikita... nandung naalala ko na naman kung gaano kita kamahal. Bibihira ung mauunang magalit ako. Mahirap lumimot. Alam ko yun dahil after 17 years naalala ko pa rin ang bawat yakap mo, ang ngiti mo, ang kislap ng mga mata mo, kahit ang pabango mo naiiwan sa alaala ko. Posible pala yun... hindi ko man naaamoy pero alam ng alaala ko ang amoy na yun. Gaano ba kahirap lumimot? Mahirap. Alam ko yun dahil hindi ka nawawala sa puso ko. Gusto ko naman
Magbasa nang higit pa