The Road

I went to Quiapo to check out some FPJ oldies for my pops is really fond of it (we already both all the original vcd that came out to all video store). Well, i did find one, "mahal saan ka na naman nanggaling kagabi" with Ms.Susan Roces, its funny alrigt... Anyways.... This man in his loud voice asking the store owner (joy) if she already has 'The Road' dvd... Then as I told joy "di nman maganda yun" then the man answered "maganda yun kasi nasama sa holluwood".

Ehem.... If it really is a good movie why dont you watch it in the big screen with tickets! And while it is still showing right here in the Phils? Duh?! You have to wait and let your "hollywood" says its nice before you decided to watch it???? And yes I did watch it in the screen with 160php ticket! And I were with my boyfriend so that is 320php!!!!

Even at the ladies room the words are "wala naman akong nakitang maganda", "natapos ng ganun lang", "kulang sa kwento" etc, etc.,

In my review:
Lacks story (ganun lang yun?)

story is ripped to the movie "Psycho"

The cinematography is perfect

The crisp of the film is awesome

The scenic view is nice.

Hmmmmm its like a picture perfect presentation cuisine but the taste is..,, well I dont want to end that sentence anymore....

Oh well, to that man at quiapo... Go buy yourself some humor... At hindi yung nakiki-comment ka lang.... Aysus!!!!!

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

Bangkang Papel sa Dagat na Apoy

Since my dad had a stroke its a non-stop FPJ DVD galore in our home... One of our neighbor lend us a DVD with 10-in-1 CD. One of which that caught my attention is the title "Bangkang Papel sa Dagat na Apoy". Dont worry I am not gonna story-tell here.... well not much hohoho!!! Sobrang nakakainis yung mga nurses and hospitals, nabaril ng 2 beses si erap(si erap talaga bida eh) the first hospital refuses them kasi wala daw sila Emergency... granting... I think that is only a clinic. They went to the next hospital, one of his friend asks the guard "boss bka pwedeng makahiram ng wheel chair kasi yung kasama ko nabaril(he really is polite let me tell you)" then the guard sees the hospital aid he asks "Manong (i forgot the name) wheel chair daw" Manong replied whilst walking away to the hospital "Wala na eh bitbitin nyo na lang". So what choice do they have, Erap walks with them at talagang hinang hina na sya. Next scene, they seated into this b
Magbasa nang higit pa

Heto na naman

Imahe
    Heto  na naman ako...     Matatapos na naman ang taon na walang nangyari. Isang gabi, tinignan ko kung anong oras na ba... 9:30 ng gabi na pala... Napakabilis ng oras, parang wala pa akong nagagawa nung araw na iyon heto at gabi na. Nalungkot na naman ako.      Dumaan pa ang ilan pang mga araw... Natapos na ang Pasko... Ilang araw na lamang at Bagong Taon na. Heto at walang ganap pa rin sa buhay ko. Matagal na akong sumuko sa paghihintay, pero kung bakit ba naman sa tuwing malapit na ang bagong taon eh nag-sesenti ako.... Ayoko ng umasa. Gusto kong mawala na sa akin ang ganitong pakiramdaman. Gusto ko nang maging malaya. Malayang mag-isa at wala ng inaasahan.     Paano ba?     Hanggang kailan ba?     Heto na naman ako...     Malungkot.     
Magbasa nang higit pa

Paminsang minsanang alaala

Naghahanap ako ng marker.... ang ganda kasi nung quote for todays daily bread. Pagbukas ko ng drawer may lalagyan ng alahas sa tabi. Di ko maalala laman nito kaya binuksan ko... lumang kwintas na di naman tunay... isang plastic na may pendant sa loob at papel na tiniklop ng maliit. Isa syang piraso ng stick note, maliit lang... isa itong note sa iniwan mo sken para pag uwi ko makita ko sa tapat ng tv natin. Naisip na naman kita... mga alaalang nagmamahalan pa tayo. Bakit ganon? Sa tuwing maaalala kita yung magagandang alaala na unang kong makikita... nandung naalala ko na naman kung gaano kita kamahal. Bibihira ung mauunang magalit ako. Mahirap lumimot. Alam ko yun dahil after 17 years naalala ko pa rin ang bawat yakap mo, ang ngiti mo, ang kislap ng mga mata mo, kahit ang pabango mo naiiwan sa alaala ko. Posible pala yun... hindi ko man naaamoy pero alam ng alaala ko ang amoy na yun. Gaano ba kahirap lumimot? Mahirap. Alam ko yun dahil hindi ka nawawala sa puso ko. Gusto ko naman
Magbasa nang higit pa